Abstract

शाश्वत अध्यापन म्हणजे विद्यार्थ्यांना वर्गाबाहेर आयुष्यभर शिकण्यासाठी आवश्यक असलेली कौशल्ये देण्याची प्रथा आहे. आम्ही हे शाश्वततेच्या समस्यांद्वारे तसेच गंभीर विचार, संशोधन, सहयोग आणि सादरीकरण कौशल्ये यासारख्या सॉफ्ट स्किल्सद्वारे करतो. शाश्वत अध्यापन हे ज्ञान आणि तथ्यांऐवजी कौशल्ये आणि प्रक्रियांवर लक्ष केंद्रित करते. धड्यांचा आशय नक्कीच महत्त्वाचा आहे, परंतु सर्व धड्यांमध्ये गंभीर विचार, संशोधन, सहयोग आणि सादरीकरण कौशल्यांचा लाल धागा असायला हवा. “शाश्वत विकास म्हणजे भविष्यातील पिढ्यांच्या स्वतःच्या गरजा पूर्ण करण्याच्या क्षमतेशी तडजोड न करता सध्याच्या गरजा पूर्ण करणारा विकास. त्यात दोन मुख्य संकल्पना आहेत:

‘गरजा’ ही संकल्पना, विशेषतः जगातील गरिबांच्या अत्यावश्यक गरजा, ज्याला प्राधान्य दिले जावे; आणि
वर्तमान आणि भविष्यातील गरजा पूर्ण करण्याच्या पर्यावरणाच्या क्षमतेवर तंत्रज्ञान आणि सामाजिक संस्थेच्या राज्याद्वारे लादलेल्या मर्यादांची कल्पना.

मर्यादित संसाधने आणि अमर्याद कल्पकतेच्या जागतिकीकरणाच्या जगात, महाविद्यालये आणि विद्यापीठे विद्यार्थ्यांना भविष्यातील टिकावू आव्हानांना सामोरे जाण्यासाठी तयार करण्यात महत्त्वाची भूमिका बजावतात. शाश्वततेच्या अत्यावश्यकता केवळ नवीन अभ्यासक्रमाच्या सामग्रीकडेच नव्हे तर ती सामग्री शिकविण्याच्या नवीन मार्गांकडे देखील निर्देश करतात. सर्व विषयांमध्ये प्रासंगिकता असलेला प्रकल्प म्हणून, टिकाव हे अध्यापनशास्त्राचा पुनर्विचार करण्यासाठी एक मौल्यवान नमुना सादर करते.

शाश्वतता शिकवण्यासाठी टिपा—

विद्यार्थी ओव्हरलोड पासून सावध रहा
डूम आणि ग्लूम टाळा—
जीवनाच्या गुणवत्तेच्या समस्यांवर लक्ष केंद्रित करा
समवयस्क प्रतिबद्धता आणि समर्थन
विद्यार्थी डेटाचे विश्लेषण
इको-वक्तृत्व डिकॉन्स्ट्रक्ट करा
सावधगिरीचे तत्व
आंतरविद्याशाखीयतेचा स्वीकार करा
आंतरविद्याशाखीय
अतिथी वक्ते वर्गाच्या सीमा वाढवतात
सहकारी शिक्षण-
फील्ड ट्रिप
शाश्वतता वर्ग म्हणून कॅम्पस

. शाश्वततेच्या चौकटीचा भाग होण्यासाठी त्यांना शैक्षणिक आणि सामाजिकदृष्ट्या सक्रियपणे प्रोत्साहित केल्याने त्यांना आयुष्यभर निसर्गाचे प्रेम तसेच ग्रह आणि त्यांच्या स्थानिक समुदायासाठी सामायिक जबाबदारीची जाणीव होऊ शकते

Keywords: शाश्वत शिक्षण, सहयोग, सादरीकरण कौशल्ये, सहभागी शिक्षण